Evenwicht

 

Bron: freeimageslive.com/galleries/workplace/education/pics/stack_of_blocks.jpg

Vandaag is het een grijze, natte herfstdag, een dag om lekker in bed te blijven, onder de dekens met warme cacao en een goed boek.
Ik was vanochtend vroeg echter al in de sportschool voor mijn uurtje gymnastiek en aan het eind van de ochtend had ik ook al boodschappen gedaan, koffie gedronken, dringende vragen per e-mail beantwoord, gekookt, gegeten en toen was er alweer een halve dag voorbij.

Hoewel ik nog wat spierpijn had van de gymnastiek van afgelopen donderdag, voelde het goed om weer in beweging te zijn. We hebben een aantal evenwichtsoefeningen gedaan, wat ik meestal een beetje moeilijk vind. Vergeleken met vroeger is mijn gevoel voor evenwicht merkbaar slechter geworden naarmate mijn gehoor verslechterde. Ik voel me niet veilig op een trap waar ik mij niet kan vasthouden. Of op een hoog balkon zonder goede beveiliging en zelfs in de bergen durf ik niet meer te dicht bij de rand.
Het kost niet veel om mij uit mijn (fysiek) evenwicht te krijgen en omdat ik niet graag naar beneden val, ben ik wat voorzichtiger geworden.

In het gymnastiekuurtje van vandaag, was er een bepaalde oefening waarbij een goed evenwicht heel belangrijk is. Je zet een been naar voren en gaat dan in de knieën, zonder met je armen op de grond te leunen. U begrijpt het, ik had hier moeite mee. Mijn ene kant is beter dan de andere. Mijn gymnastieklerares vertelde me dat ik deze oefening elke dag moest doen. En dit het liefst zonder hoortoestellen, zodat de balans nog beter is!
Hm, als ik echt wil, ben ik beslist een gedisciplineerd persoon, maar dergelijke oefeningen zijn bij mij gedoemd om te falen! Zelfs als ik er met goede wil aan begin, is er niet veel nodig om de regelmaat te verstoren.
Omdat ik rug- en heupproblemen heb, zijn dagelijkse oefeningen om de gewrichten te versterken en los te maken sowieso erg goed. Slechts 10 tot 15 minuten per dag…. Het kan niet zo zijn dat je daar de tijd niet voor kunt vinden, toch?! De vermoedelijke ware reden heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat het niet uit het hart komt, maar omdat het moet.
Nou, als ik er goed over nadenk, ga ik de laatste tijd niet zo vaak meer Nordic walken, hoewel ik het toch leuk vind. Aan Nordic walken in de regen, hitte of sneeuw heb ik alleen beslit geen plezier en ik bewonder de mensen die niet door het weer afgeschrikt worden, maar helaas behoor ik niet tot deze groep.

Maar wat de echte redenen ook mogen zijn, het weerhoudt me er niet van om het elke keer opnieuw goede moed te proberen. Ik blijf dus optimistisch en zal dat morgen … oh, maar morgen moet ik naar mijn leesgroep in het bejaardenhuis gaan. En op donderdag heb ik weer gymnastiek. Dan begin ik wel vrijdag. Om aan de veilige kant te blijven, zal ik eerst mijn kalender controleren om te zien of ik iets anders gepland heb voor vrijdagochtend …